XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

(...) (naturan) Engelsek gaiztakeria eta eskasia jartzen ditu, eta aldez beste.

Lehen gizarteen estudioak aspaldian teoria soziologiko eta politikoetan zerikusi haundia du.

Batez ere, historiaren teoria guztiek etnologiaz baliatu nahi izan dute.

Teoria etnologiko asko, ba, historiaren teoria orokorren baten konfirmatu nahia besterik ez zen.

Horrelako zerbait Engelsi ere nabar-nabarmen ikusten zaio.

Apologiak dira.

Hemen ez gara hasiko Engelsen teorien kritika zehatzik egiten.

Bestela ere, gizarte eboluzioaren konstrukzio logiko horien eskasiak, inbestigazio etnologikoan nahikoa erakutsi dira.

Ihardukimen eta prozesu kausal linealen proposamenduaren eskasiak bereberki.

Horregatik, egungo etnologiak ere egitamu azterketa metodoari heldu dio: ikusirik-eta, tresneriaren, teknologiaren, erakunde sozialen, erlijioaren, artearen eta jokoaren artean, bata bestearen kausa eta ondoriorik xuxen-xuxen ez, baina elkarri eraginezko egitamuak nabari direla.

Hau da, kulturaren batasun funtzional bat, etengabeko zirkuitoan.

Metodo honek etnologian beste inon baino are komenentzizkoagoa dirudi: materialengatik berengatik ere, fenomenoon artean (paraje, bizi eta lanbide, antolaera sozial, etabar) lotura kausalak arras ilun ageri bait dira.

Aurkitzen diren datuek aro edo kultura-tankera bakoitzaren estanpa estatikoa ematen dute.

Paleolito, Mesolito, etabar, garaiak bereiz genitzake, Chatelperron, Aurignac, etabar aldiak halaber, eta bakoitzari buruzko zenbait argitasun ere bil genezake.

Aurrerapenaren epe eta urrats ezberdinak ezagun genitzake, bakoitza bere baitan.

Baina doi-doi aldakuntza prozesua bera.

Aro edo aldi batetik besterako iraganbidea.